Nereden nerelere geldik!
Bu kadar yok olacağına asla inanmazdım.
Görüyoruz, yaşıyoruz...
Nerede benim o, gençlik yıllarım,
Ne güzel yıllardı.
İnsanlık vardı.
Ahlak vardı.
Ve bu yılları kötü yıllar olarak anan bir siyasi toplum var.
Cep telefonu yoktu, bilgisayar yoktu ama samimiyet, güven vardı.
Bizim nesiller tek kanallı siyah beyaz tüplü televizyonların nesilleriyiz.
Çocuklar mutlu, gençler umutlu...
Anne babaların bir endişesi yoktu,
Başı sıkıştığında biliyor,bırakın akrabalarını,mahalle halkının yanında olacağını...
Şimdi nerede?
Çıkarları için,yanlışa doğru,doğruya yanlış diyenler olduğu gibi, haklıymış gibi savunanlar, o kadar çok var ki..!
Kiracısını üç kuruş için kapıya bırakan...
Komşusu açken, hacca giden, tatile giden...
Memleketimde, açlık sınırı altında milyonlarca insanlar varken, sizler başınızı yastığa koyduğunuzda rahat rahat yatıyorsunuz..!
