10 aydır Kocaeli Zirve’de yazı yazan ve hafta içi her akşam Kocaeli Zirve’nin YouTube Kanalı’nda beraber programlar yaptığımız İsmet Çiğit ile yollarımızı ayırdık artık.
Helalleşerek ayrıldığımız İsmet Ağabey'e öncelikle gazetemize verdiği emek ve katkıları için teşekkür ediyorum.
Okuyucu sayımızda kısmen de olsa bir artışın olduğunu özellikle sol cenahtan bizleri takip edenlerin sayısında bir yükselme gördüğümüzü belirtmek isterim.
Ancak benim hedeflerim arasında hiçbir zaman nicelik olmamıştır, hep nitelikle ilgilenmişimdir.
İsmet Ağabey ile 10 ay önce yaptığımız iş görüşmesinde aynen şunları söylemiştim;
‘’Kocaeli Zirve Gazetesi, asparagas haber yapmayan, yazdıysa doğrudur ilkesiyle hareket eden bir yayın organı olması sebebiyle kentin en güven duyduğu, en saygın gazetesi olması hedefindedir. Bu anlayışla ilerleyeceğiz.’’
İşte bu hedeften zerre şaşmadan, ilkeli haber anlayışı ile kimseye iftira atmadan, yalnızca ama yalnızca gerçekleri yazmaya devam ettik.
İsmet Çiğit’ten hiçbir gün, hiçbir yazısında şu kurum veya şu kişi ile ilgili tek bir haber veya yazı yazmasını istemedim, aklımın ucundan geçmedi bile.
Hatta bazı yazılarının çok sert olduğunu, hukuki sonuçlarının olabileceğini düşünerek düzeltilmesi gerektiğini söylemişliğim ve düzeltme yaptığımız yazıları bile vardır.
Çünkü ben, onu düşündüm.
Çünkü ben, onun mahkeme kapılarında sürünmesine göz yumamazdım.
Çünkü ben, İsmet Çiğit’i kendi çıkarlarım için kullanan aşağılık biri hiç olmadım.
Zaten İsmet Ağabey’i Ses Kocaeli’den alırken de hedefim, yaşadığı maddi ve manevi sıkıntılardan kurtarmak ve medya camiasına eskiden olduğu gibi yine örnek olmasını sağlamaktı.
22 yılını medya camiasında geçirmiş biri olarak bunu yapmayı kendime bir görev bildim.
Hayatımda yaptığım hiçbir şeyden pişmanlık duymadığım gibi İsmet Çiğit ile çalışmaktan da pişman değilim.
İyi ki onunla çalıştım, iyi ki onu çok daha yakından tanıdım. Böylece onun için pişmanlık duyacağım, keşke şöyle yapsaydım, diyeceğim bir şeyimim kalmadı çünkü.
Kocaeli Medya dünyası adına İsmet Çiğit için neler yapılabilecekse hepsini fazlasıyla yaptım.
Bu kentte hiç kimse ‘’İsmet Çiğit’e sahip çıkılmadı’’ diyemez artık.
Onun ve yazdıklarının bir kısmına katılmadığım halde yazdıklarının hep dimdik arkasında durdum.
Kimseye laf söyletmedim, misliyle karşılığını verdim.
Kocaeli’de hiçbir gazetecinin almadığı maaşı verdim, hiçbir gazetecinin görmediği değeri yeniden İsmet Çiğit’in görmesini sağladım.
Bu hiç de kolay bir şey değildir sevgili dostlarım.
Çünkü, 3 yıllık ciddi bir çöküşün ardından bunları yapmak ciddi bir sorumluluk ve riski içeriyordu.
Bütün her şeye rağmen bir milim geri adım atmadan, sonuna kadar mücadele verdim.
Bir de bunun üzerine İsmet Ağabey’in sağda solda söylediği ‘’Çok da özgür değilim’’ sitemini duyunca artık yapabileceğim bir şeyin olmadığını anladım.
İtiraf etmeliyim ki duyduğum bu sözle yorulduğumu anladım.
Sonra da İsmet Ağabey ile konuşmaya karar verdim.
Öyle bazı embesillerin dediği gibi, ‘’Yok efendim, canlı yayında söylediği sözler nedeniyle İsmet Çiğit’i kovdu’’ sözleri gerçeği çarpıtmaktan başka bir şey değildir.
Ayrıca İsmet Çiğit, bu kurumdan kovulmamış, kendi isteğiyle ayrılmıştır.
İsmet Ağabey, benim hem meslek büyüğüm hem de abim olarak kalacaktır. (Bir de İsmet Ağabey’in dünyalar iyisi ve tanıdığım bir çok insandan çok daha ileri görüşlü olan eşi Ayşen Çiğit’i de iyi ki tanımışım. İyi ki varsın Ayşen Abla)
Sevgili okurlarım;
Hayatta bir kez daha anladım ki, insanlar ne yaparlarsa yapsınlar kaderin önüne geçilemiyor.
Kaderde ne yazılmışsa o geliyor başa. Ancak en acısı da yapacağınız bir şeyin olmaması…
Umarım, İsmet Ağabey, bundan sonra başını derde sokacak yazılar yazmaz.
Umarım, birilerinin maşası olmaz.
Güle güle İsmet Ağabey.
