Aydınlık yarınlar için Bozova'ya el uzattılar

Gebze’de 2010 yılında kurulan gezi kulübü Rota, hayata ve kalplere dokunmaya devam ediyor. Bir süre önce Şanlıurfa’nın Bozova İlçesi’nin iki köy okulunu kardeş okul olarak ilan edip iki okulun öğrencilerine yönelik bir proje başlatan Rota Gezi Kulübü, proje kapsamında topladığı desteği yerine ulaştırdı. Kulüp üyesi ve sözcüsü Ali Kemal Kol dün akşam sosyal medyadan 121 fotoğrafla birlikte izlenimlerini paylaştı. Kol’un konuda dair değerlendirmesi aynen şöyle:

Aydınlık Yarınlar İçin Bir Elde Sen Uzat

“Bir ay önce startını verdiğimiz ‘’Kardeş Köy Okul’’ projemiz için Şanlıurfa’nın Bozova ilçesinin iki güzel köy okulu olan, Yeniköy İlk Okulu ve Ortatepe İlk Okulları’nı kendimize kardeş köy okulu olarak seçtik.

Aslı öğretmen ve Ayşe öğretmen ile görüşerek iki okulun ihtiyaç listesini hazırladık. Toplam 96 öğrenciden oluşan okulun kırtasiye, beden eğitimi; öğrencilerin ayakkabı, mont, bere, atkı gibi ihtiyaçlarını dostlarımızın da desteğiyle kısa bir sürede tamamladık.

Bu anlamlı projemizin yolu, ‘Aydınlık Yarınlar İçin Bir Elde Sen Uzat’ çerçevesinde yürütüldü. Dostlarımızın bu süreçte sağladıkları destek ise özellikle manevi yönden oldukça fazla mutluluk vericiydi. Daha ilk günden itibaren bizlere heyecan veren bu anlamlı proje, minik kalplere bir an önce gitme arzusunu günden güne büyütüyordu.

Uykusuz gecenin sabahını beklemişler

İçinde hayaller, üzerinde gurur dolu bir otobüs ile 37 arkadaşımızla Gebze’den Şanlıurfa’ya doğru yola çıktık. Öğretmenlerden aldığımız bilgi doğrultusunda çocuklar heyecanlı bir bekleyiş içinde uykusuz geçen gecenin sabahını bekliyormuş.

Bir bir il tabelalarını geride bırakıyor Şanlıurfa’ya doğru heyecanlı bir şekilde ilerliyorduk.

İlk olarak Yeniköy İlkokulu’nu ziyaret ettik. Bizi gören öğrenciler heyecanla otobüse doğru koşuştururken gözlerindeki mutluluk görülmeye değerdi.

Paranın alım gücünün 

yetmeyeceği mutluluk

Köyün muhtarı ve bazı köy halkı da bizi karşılamaya gelmişti. 
Çocuklar için getirdiğimiz malzemeleri otobüsten indirip sınıfa taşıyana kadar ki süreçte gözlerindeki mutluluk parayla bile satın alınamayacak kadar güçlüydü.

Bu güzel kardeşlerimizin eksiklerini tamamlayıp onlarla oyun oynadıktan sonra birkaç kilometre ileride olan Ortatepe İlkokulu’na doğru yola koyulduk.

Bu okulun ve köyün nüfusu diğer okula ve köye oranla oldukça fazlaydı. Köye girişimizde büyük bir coşku ve heyecanla karşılaştık. Küçücük kalplerin pırpır attığını gördükçe bir an önce otobüsten inmek için sabırsızlanıyorduk.

Otobüsten indiğimizde o minik yüreklerin bizi, ‘Hoş geldiniz’ diyerek karşılaması gözlerimizdeki heyecanı biraz doluluğa doğru sürüklüyordu.

En büyük ihtiyaçları ilgi, sevgi, hatırlanmak

Fark ettik ki; onların en çok ihtiyacı olan şey ilgiymiş, sevgiymiş, hatırlanmakmış.

Köy halkı okulun koridorunda bizler için uzun ve üzerinde neredeyse, ‘Yok yok’ diyebileceğimiz bir sofra kurmuştu.

Ah şu Anadolu insanları yok mu, işte onlar iyi ki varlar…

Bu okulda diğer okula göre daha fazla vakit geçirdik sayısı fazla olduğu için.

İyi ki de geçirmişiz.

İlk defa Palyaço gördüler

Okulun bahçesinde arkadaşlarımız onlarla oyunlar oynadı, yanımızda getirdiğimiz palyaço kostümlerini giyen arkadaşlarımız onların hayallerine bir bir dokunmaya başlamıştı.

Ömürlerinde hiç görmedikleri bir şeydi Palyaço !

Aslında görmedikleri ve duymadıkları o kadar çok şey vardı ki, batı ile doğunun bu kadar yaşam uzaklığı bizleri o kadar çok üzmüştü ki!

Biz bu güzel kalplerin naçizane imkânlarımızla eksiklerini tamamladık gerekli desteklerimizi verdik. Aslında işin en önemli kısmı bazı şeyleri anlamak, anlatmak ve unutmamak.

Emanetleriniz en doğru yere ulaştı

Bu süreçte bizimle olan, bizleri bu destek konusunda bir adım daha ileri götüren tüm dostlarımıza sonsuz teşekkür ederiz. Emanetleriniz emin olun ki en doğru yere en çok ihtiyacı olan kişilere ulaşmıştır.

Size Şanlıurfa’dan selamlar ve minnet duyguları getirdik.

Unutmayın; Mutlu olmaktan daha güzel bir şey varsa oda mutlu etmektir.

İyi ki varsınız dostlar iyi ki…”