Yarımca denildiğinde ilk akla gelen kiraz ve festivaller olurdu.
Şimdi bunlar da yok oldu gitti.
Kiraz adında festival olsa bile,adı var kendi yok!
Aslında Yarımca,yaşı yarım asır üstü olanlar bilirler.
Ağır abilerin memleketi idi.
Şimdi onlar da yok oldu,gitti.
Yarımca’ya mal olmuş,bölgenin ağır abilerin ismi geçen yerlerde,hatırları olurdu.
Körfez’in efsane Başkanı,rahmetli Hüseyin Avni Şirin,o dönemlerde ulusal basında,Türkiye’nin en zengin beldesi olarak haber olmuştu.
Körfez’i ülkeye tanıtan belediye başkanımız...
Optimist de Dünya yarışları oldu ve Yarımca’dan dünya ikincisi olarak,Namık Bekler abimiz oldu.
Milli sporcular çok yetişti.
Paşaların efsane ismlerimden,rahmetli Yüksel amcamız,
Yüce rabbim çok ömürler versin,Gürol dayımız,
O zamanın haklının yanında,zalimin karşısında olan,kabadayı abilerimiz,
Yarımca’nın damadı Kürt Şeref
Ülke genelinde isim yapmış,hatırı sayılan büyüğümüz...
Allah sağlıklı ömürler versin...
Mikro milliyetçilik,partizanlık yapmadan Yarımca’da yaşayan,şu an yaşları50-65 arası çoğuna iş imkanı veren,İsmet Kurt amcamız...
Adını sıkça duyduğumuz,o yıllar lise çağlarında olduğumuz zaman,
Bileği yüreği sağlam,Mustafa Üzümcü abimiz...
Allah rahmet eylesin...
Birde kardeşimiz var,Muvaffak Çığ,
Bu kardeşimiz,BOTAŞ Genel Müdürü iken,Körfez’de en az 400-500 kişiyi işe almış,ekmek vermiştir.
Ayrımcılık yapmadan...
En son kalanlar ise,onlarda artık hayat şartları ile boğuşanlar arasında kaldı.
Kınalı Engin,Ufuk Kodak,Ayhan Yılmaz,Kürt Murat...
Şimdi,
Bakıyorum,artık o abiler kalmadı.
Zaten ne kaldı ki!
Sadece özlemek kaldı..!
